VARDAKOSTA

Kayalığın üstünde dururdu o yıldızlar
Hep oradan balkırlardı kayıkların pruvalarında
Gözlerimizi açtığımızda ölüme, aynısını görecek sanırdık
Sonsuz bir yıldız yığınına bakıyor gibi, karanlığa
Derin deniz üstünde balkırdı öyle binlerce yıldız
Ölümü görür gibi, eşikte durur gibi, öteye bakardık
Öte dünyanın genişliğine, erişilmez bir uzaklıktaki
Bir su engini üstünde çırpınırdı yaşamlarımız
Küreklerin suyu damlardı o bütüne
Damla damla birikmişti engin deniz
Sonsuzluğa vardakosta ederdik kayıklarımızla
Eski Akdenizin sınırsız kıyılarında, gecelerde..

ŞT. Eylül/2007